Foto's door Piet van Bemmelen. Voor het volledige verslag, klik hier.
Loosdrecht was de eerste helft heer en meester en scoorde ook al vrij snel een goal, maar dan toch laten ze PVCV in de laatste minuten van de eerste helft langszij komen. Deze situatie is al vaker dit seizoen gebeurd.
Enorm balen natuurlijk, maar er was toch voldoende vertrouwen tijdens de thee dat dit foutje snel hersteld zou worden in de tweede helft.
Maar ook nu weer gaat het zoals al eerder dit seizoen helemaal fout in de eerste minuten van de tweede helft. Wat is dat toch? Focus of nonchalant beginnen? Geen idee maar wel verdomd lastig te dealen voor de trainers. Opdrachten werden niet uitgevoerd of gehoord? En er werd gewoonweg niet ingegrepen waar, en wanneer, dat kon en moest gebeuren. Aan achter een speler aanlopen heb je niet zoveel. Er zal op enig moment een actie moeten komen. De tegenstander dan maar helemaal laten gaan tot er uiteindelijk iemand beslist aan de noodrem te moeten trekken, tja dan heb je een probleem. In dit geval was het Laurens Moes die aan de noodrem trok met als gevolg een rode kaart en wegwezen. De meningen over deze kaart waren verdeeld al weet je goed dat in dit soort gevallen aan rode kaart kan worden gegeven. Je kan je ook afvragen of het slim is om aan de noodrem te trekken en 40 minuten met 10 man verder te moeten. Of een 1-2 achterstand nemen en weer door gaan, maar zo simpel is dat ook weer niet. Het is in het heetst van de strijd en in een split second beslis je wat je moet doen. Ik ben benieuwd naar de straf die Laurens krijgt, maar ik kom er zeker op terug.
Lang kon Loosdrecht zijn doel schoonhouden, maar op het moment waar sommigen al dachten aan een gelijkspel kwam daar toch een goal van PVCV en Loosdrecht op een 1-2 achterstand. Zuur maar dan maar weer uit een ander vaatje tappen, vol op de aanval. Dat leek ook zijn vruchten af te gaan werpen tot de scheidsrechter vond dat een overtreding van onze tweede Laurens (Tallart Fabre) ruim buiten het zestienmetergebied toch een penalty was.
Ondanks protesten van de aanvoerder, en het vlagsignaal van onze grensrechter, was er geen beginnen aan en werd de penalty gewoon gegeven. Meer woorden wil ik er niet aan vuilmaken.
We hebben onszelf in de voet geschoten en het had een stuk makkelijker kunnen zijn. Het is nu constant tellen en puzzelen omdat de laatste twee van de eindstand degraderen en daarna de volgende drie nog voor nacompetitie moeten spelen voor één plek in de 2e klasse. Ja, hoe kan je het bedenken.
Zaterdag 8 april is het schoolvoetbal. Wij zijn dan vrij dan en kunnen we mooi twee weken lekker trainen en waar nodig herstellen/nog verder herstellen van nieuwe/bestaande blessures. Helaas is onze ziekenboeg nog ruim gevuld.
Zaterdag 15 april gaat de reis naar onze buren, Victoria 1893. Dat heeft verder geen toelichting nodig denk ik, dat zijn altijd mooie potjes ongeacht de uitslag.
Graag tot dan en alvast fijne feestdagen WdB
